Door een bevriende houtbewerker werd ik op de kwaliteit van oud gereedschap gewezen. Na wat zoeken vond ik een oude Stanley nr 4 die na wat werk erg goed schaafde. Toen was het hek van de dam en besloot ik vaker oud gereedschap te kopen om deze op te knappen.
Hier 2 foto's van een oude Bailey 5 1/2 die "wat opknapwerk" nodig had. Er zat geen emaille meer op, dit was ooit al eens overgeschilderd. De hele schaaf heb ik kaal geschuurd en opnieuw in de metaalprimer gezet en afgelakt met zwarte metaalverf. Daarna het schaafmechanisme uit elkaar gehaald en schoongemaakt. De beide handvaten waren ook versleten en gebroken dus daarvoor moest ook vervanging komen. Het maken hiervan was eigenlijk het leukste deel van de restauratie. 
Zo kunnen schaven er dan uit komen te zien na wat werk. Ik heb besloten om de schaaf enigzings dof te laten aangezien ik dat zelf wel erg mooi vind.
Binnenkort komen er nog wat oude schaven dus dat worden allemaal mooie projecten.
Rick
Beste Rick, (...van een nederlandstalig americaan, met vrij slechte nederlandse spelling, helaas)
BeantwoordenVerwijderenPrachtig werk met betreft jouw drie schaven. Ze zien er echt netjes uit, en ik hoop dat u nog veel plezier van gaat krijgen in de komende jaaren. Ik neem aan dat u deze nog gaat gebruiken, niet?
Toevallig heb ik zelfs ook enkele (4 dus) oude schaven gekrijgen van een oude kennis (gereedschappen van haar vader, een ouderwetse houtbewerker, die overleed), warvan ik drie ook weer bruikbaar gemaakt. In mijn instantie, elk schaaf had veel roest, de messen ervan waren bott, de handgreepen waren heel vervuild, en ik moest wat werk doen aan de bodem van elke schaaf om het toch weer vlak te krijgen. Ik heb elke schaaf nog weer in gebruik gezet hier, in dienst van mijn hobby. Maar ze zien er niet zo prachtig als jouwe.
Moest U nog aan de vlakheid van de bodem van uw schaven denken? In mijn instantie, ik heb toen grof (80X) zandpapier op een stuk glas (als vlakke referentie ondersteuning) gelijmd om alle roest en grotere onvlakheden weg te kunnen werken. Natuurlijk om dit te kunnen doen, moest ik het het mes van de schaaf er vanaaf halen. Ik heb toen en zogenaamde stuk "wet-dry" zandpapier gebruikt met gewoon schone water als slijpmiddel. Ik bewegde de (leege) schaaf met een figuur "8" op de natte zandpapier, en spoelde het ook regelmatig af, om de roest en zwarf weg te krijgen. Binnen een kleine kwartiertje was de bodem weer vlak en schoon, en toen deed ik wat was er aan, om verdere roest op de kaale ijzer te voorkomen.
Uw gedachten met dit idee?
Jozef
Jozef,
BeantwoordenVerwijderenNet heb ik geprobeerd om een reactie te plaatsen. Is deze bij je aangekomen? Zo niet laat me dat dan even weten op rkoorman@hotmail.com
Elk begin is moeilijk, zo ook het bijhouden van een blog. Mijn eerste reactie is verdwenen, haha
BeantwoordenVerwijderenBeste Jozef,
Het opknappen van oude schaven kan erg leuk zijn.De beitel zou ik zelf echter in de schaaf geklemd laten zitten. De beitel even omhoog draaien door middel van de stelschroef. Op deze manier vervormt de schaaf niet. Als je de beitel verwijderd verandert de spanning in de schaaf en dus ook de vorm verandert iets.
Het schuren is een belangrijk en tijdrovend geheel. De glasplaat is een goed idee. Ik zou zelf doorschuren tot korrel 240. Je krijgt dan een mooie gladde schaaf die veel makkelijker over het hout glijdt.
De Was lijkt me een goed idee om roest te voorkomen.
Mocht je nog vragen hebben dan hoor ik dat graag,
Rick
p.s. je kan je ook aanmelden op mijn blog zodat je op de hoogte blijft van alle komende projecten